Αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε μία σειρά άρθρων γύρω από τους πιο συνηθισμένους μολυντές του πόσιμου νερού, ώστε να ενημερώσουμε όλους όσους ενδιαφέρονται για το πόσιμο νερό.
Σε αυτό το άρθρο θα ξεκινήσουμε με το πιο συνηθισμένο που είναι το Χλώριο – υποχλωριώδες νάτριο. Όπως είπε και ο διάσημος αυστριακός χημικός Oto Huntsinger, ο Θεός δημιιούργησε 91 χημικά στοιχεία, ο άνθρωπος 15 και ο διάβολος μόνο ένα, το χλώριο!
Η απομόνωση στοιχειακού χλωρίου έγινε από τον Σουηδό χημικό Καρλ Βίλχελμ Σέελε το 1774. Ο Σέελε παρήγαγε χλώριο με την αντίδραση υδροχλωρικού οξέος με διοξείδιο του μαγγανίου:
4ΗCl + MnO2 → MnCl2 + Cl2 + 2H2O
O Σέελε δεν είχε κατάλαβει ανακάλυψε ένα νέο χημικό στοιχείο. Τριάντα περίπου χρόνια μετά, ο Σερ Χάμφρεϊ Ντέιβι, ένας Άγγλος χημικός, απέδειξε ότι το χλώριο ήταν στοιχείο.
Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως βακτηριοκτόνο, το 1846 στη Βιέννη. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου χρησιμοποιήθηκε από Γερμανούς και Συμμάχους ως χημικό όπλο, με τρομακτικά αποτελέσματα στους ανθρώπους και στη γύρω πανίδα και χλωρίδα. Γύρω από τις θέσεις των μαχών πολλά δέντρα έχασαν το χρώμα των φύλλων τους και αρκετά λουλούδια άλλαξαν χρώμα.
Το χημικό στοιχείο χλώριο (Chlorum) είναι αμέταλλο στοιχείο. Ανήκει στη 17η ομάδα (VIIΑ) του Περιοδικού Συστήματος, τα Αλογόνα. Έχει ατομικό αριθμό 17 και ατομικό βάρος 35,453 , θερμοκρασία τήξης -100,98 C° και θερμοκρασία βρασμού -34,6 C°. Το σύμβολό του είναι Cl. Είναι ένα στοιχείο που δεν απαντάται ελεύθερο στη φύση, αλλά κυρίως ως ιόν σε διάφορα άλατα και κυρίως στο μαγειρικό αλάτι
Το χλώριο ανακαλύφθηκε πρώτη φορά το 1774 από τον σουηδό χημικό Carl Scheele. Η καταγωγή της λέξης είναι από την ελληνική χλωρός, που σημαίνει πράσινος. Παράγεται με την ηλεκτρόλυση του νερού σε αλάτι. Το υποχλωριώδες νάτριο (υποχλωριώδες οξύ) είναι το κύριο μέσο απολύμανσης του νερού στις περισσότερες χώρες του κόσμου.
Το χλώριο είναι ένα ανοικτό πράσινο αέριο. Έχει αρκετά χαρακτηριστική οσμή που είναι ίδια με αυτήν των διαλυμάτων υποχλωριώδους νατρίου, που χρησιμοποιούνται στην οικιακή καθαριότητα. Είναι πολύ ισχυρό οξειδωτικό μέσο και αντιδρά με τα μέταλλα και ερεθίζει το δέρμα και τους βλεννογόνους. Είναι σημαντικό απολυμαντικό και λευκαντικό και διαλύεται εύκολα στο νερό.
Το χλώριο υπάρχει σε διάφορες μορφές και έχει διάφορες εφαρμογές. Η πιο γνωστή είναι η απολύμανση του νερού δικτύου των πόλεων.
Τα ιόντα χλωρίου αντιδρούν και καταστρέφουν τα κυτταρικά τοιχώματα των μικροοργανισμών. Ο λόγος που είναι το βασικό μέσο απολύμανσης της κεντρικής ύδρευσης των πόλεων, είναι ότι είναι τόσο ισχυρό όσο και οικονομικό στην αγορά του. Το χλώριο είναι σημαντικό βιομηχανικό προϊόν. Χρησιμοποιείται ως απολυμαντικό σε πισίνες και στα συστήματα ύδρευσης των πόλεων αλλά και για την λεύκανση υφασμάτων και του χαρτοπολτού.
Το χλώριο το συναντάμε πολύ συχνά στην καθημερινή μας ζωή. Τα χλωριολευκαντικά είναι διαλύματα υποχλωριώδους νατρίου (NaClO). Το πλαστικό PVC, από το οποίο είναι κατασκευασμένα πολλά αντικείμενα καθημερινής χρήσης, παράγεται από αιθυλένιο και χλώριο και είναι η κυριότερη χρήση του χλωρίου στην Ευρώπη. Τα γνωστά σντιπηκτικά που χρησιμοποιούμε το χειμώνα φτιάχνονται από Άλατα του χλωρίου, κυρίως χλωριούχο ασβέστιο (CaCl2) και χλωριούχο νάτριο (NaCl). Ως απορρυπαντικό χρησιμοποιούμε το υδροχλωρικό οξύ, υδατικό διάλυμα του αερίου υδροχλωρίου (HCl).
Βιομηχανικά, το χλώριο χρησιμοποιείται για την παρασκευή χλωριωμένων διαλυτών, όπως του διχλωρομεθανίου, του τετραχλωράνθρακα και άλλων διαλυτών. Οι χλωροφθοράνθρακες, ενώσεις του χλωρίου και του φθορίου με άνθρακα χρησιμοποιούνταν ως ψυκτικά. Στη βιομηχανική οργανική χημεία, τα χλωροπαράγωγα οργανικών ενώσεων χρησιμοποιούνται πάρα πολύ ως ενδιάμεσα σε συνθέσεις.
Οργανικές ενώσεις του χλωρίου χρησιμοποιούνται στην βιομηχανία πολυμερών, στην παρασκευή διαφόρων ειδών κόλλας και στην παραγωγή διαλυτικών και άλλων προϊόντων για την βιομηχανία χρωμάτων. Ενώσεις του χλωρίου, όπως το DDT χρησιμοποιούνταν παλιότερα ως εντομοκτόνα. Η χρήση τους όμως έχει απαγορευθεί, καθώς προκαλούσαν σημαντικά περιβαλλοντικά προβλήματα.
Η παρουσία του στο νερό είναι απαραίτητη ώστε να χαρακτηριστεί ένα πόσιμο νερό μικροβιολογικά ασφαλές. Το ίδιο το χλώριο όμως είναι βλαβερό, καθώς η αντίδρασή του με τις πρωτείνες των μικροοργανισμών δημιουργεί τις χλωραμίνες. Επίσης η αντίδρασή του με τον οργανικό άνθρακα που υπάρχει στο νερό είναι τα τριαλογονομεθάνια, το χλωροφόρμιο το βρωμοφόρμιο, το διβρωμοχλωρομεθάνιο και το βρωμοδιχλωρομεθάνιο. Μην ξεχνάτε ότι η συνολική περιεκτικότητα των Τριαλογονομεθανίων στο πόσιμο νερό δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 100 μg/l.
Όλες οι αρνητικές συνέπειες του χλωρίου μειώνονται ή και εξαλείφονται με ένα φίλτρο ενεργού άνθρακα. Το φίλτρο ενεργού άνθρακα πρέπει να τοποθετείται στην κουζίνα και όχι στην κεντρική παροχή του σπιτιού ώστε να απολυμαίνεται το νερό μέχρι την τελευταία στιγμή όπου θα φιλτραριστεί από το φίλτρο ενεργού άνθρακα.
Επικοινωνήστε μαζί μας για να σας προτείνουμε το κατάλληλο φίλτρο νερού για τις ανάγκες σας.